SROKA historia

Sroka zwyczajna (pica pica) – przedstawiciel srok którego wybrałam za reprezentanta rodziny . Ptak średniej wielkości z rodziny krukowatych – stąd ich wrodzona , rodzinna inteligencja 😉

W odróżnieniu jednak od innych przedstawicieli krukowatych upierzenie sroki nie jest czarne a wręcz jaskrawe choć na bazie odcieni czerni i bieli . Biel przenika się z czernią będąc przy tym przyozdobioną połyskiem nadającym swoistej klasy. Połyskiem, w którym można wyróżnić barwy fioletową, zieloną, niebieską oraz granatową. Taki zestaw spotykamy zarówno na lotkach jak i na ogonie .

Sroka ma długi ogon – po tym łatwo ją rozpoznać, kiedy leci nam nad głową. Nie odlatuje na zimę z naszego kraju więc można ją obserwować przez cały rok.

Sroki występują na całym terenie Eurazji . Preferują klimat kontynentalny o wysokich amplitudach temperatur i niskich temperaturach zimowych. 

W Polsce pierwotnie zamieszkiwała tylko nadrzeczne zarośla, szczególnie kolczaste zakrzewienia głogu, obrzeża lasów i bardzo małe, młode drzewostany z domieszką olchy, wierzby, osiki i brzozy. W latach 70-tych zaczęły przenosić się do miast – tam nie miały naturalnych „wrogów” – kun i kruków i miały dostęp do pokarmu. Gniazdowały pierwotnie tylko na niedostępnych i dużych drzewach a potem, stopniowo, gdy nisza ta ulegała wysycaniu, zaczęła swoje lęgi wyprowadzać w niskich zakrzewieniach ( Atlas ptaków, 2010)  jako ciekawostkę można odnotować fakt, że proces zasiedlania miast przez srokę postępował od zachodu Polski i kierował się ku wschodowi kraju . W niektórych miastach w Polsce jest ich tak dużo, że prowadzi się zabiegi ograniczające zbyt duży rozród srok, ponieważ kradną one lęgi kosów i drozdów, które bardziej są pożądane w miejskich parkach i ogrodach.

SROKA biologia

Sroka to jak mówiłam bardzo inteligentne zwierzę, objęte w Polsce częściową ochroną – ptak ten potrafi się zorganizować w grupy w których potrafi pozbyć się „osiedlowej” konkurencji, jest bardzo ciekawa, potrafi obserwować i kojarzyć fakty , uczy się i jako jedyny ptak rozpoznaje się w lustrze – posiada samoświadomość oraz potrafi okazywać smutek   …

Stosunek masy mózgu do masy Ciał u srok jest równy wiekszości człowokształnych i waleni.

Jest wszystkożerna z przewagą pożywienia odzwierzęcego. Mogą to być np. owady i ich larwy owady, pająki, robaki, dżdżownice, jaszczurki, żaby i inne płazy, ślimaki i myszy oraz szczury, po ziarno zbóż, nasiona chwastów, różne jagody i owoce, jaja i pisklęta ptaków, a nawet i małe kurczaki, padlina i  odpadki organiczne i znajdowane w kontenerach na śmieci. Tak jak u innych krukowatych skład diety uzależniony jest od pory roku i miejscowych zasobów.

W srok nie występuje dymorfizm płciowy a pary jak w przypadku większości krukowatych dobierają się na całe życie . Są sobie wierne. Żyją długo jak na ptaki – około 22 lata. Mierzy od 44-46 cm z czego połowa to ogon – rozpiętość skrzydeł wynosi około 52-62 cm , a waga waha się od 160 do  265 g. Gniazda sroki nie można pomylić z gniazdem żadnego innego ptaka – jest bardzo porządnie i starannie zbudowane . Jest zawsze solidną półkolistą budowlą, odporną na silne wiatry,  złożoną z gałązek, trawy, gazet i innych elementów. Wewnątrz jest bardzo dokładnie oblepione gliną. To prawdziwe domy które maja 2 wejścia i dach !

W czasie lęgu , który zaczyna się już w lutym sroka znosi od 4 do 7 nakrapianych, zielonych jaj, które wysiaduje przez około 18 dni. Młode osobniki przebywają w gnieździe do 25 dni po wykluciu.

SROKA w kulturze

 

W naszych wierzeniach ludowych sroki, a także kruki i koty przez długi czas były uważane za diabły lub przemienione czarownice.

 

Srokę w wielu kulturach  utożsamia się z gadatliwością, plotkarstwem, a przez jej wrodzoną ciekawość i zbieranie błyszczących przedmiotów uważa się  ją za złodziejkę.  Zła opinia ludzi, którzy zupełnie po ludzku nadinterpretowują jej zachowania, znajduje odzwierciedlenie w takich związkach frazeologicznych jak: „Gapić się jak sroka w kość (gnat)” albo „Wypaść sroce spod ogona”.

Na zachodzie Europy srokę uważano za zły omen, zwiastun nieszczęścia, szczególnie gdy napotka się ją samą.

W Wielkiej Brytanii sroka należała do ptaków objętych kultem i uważanych za prorocze.

W Irlandii wierzono, że pukanie sroki w okno ostrzega przed zbliżającą się śmiercią.

W mitologii germańskiej czy celtyckiej sroka uważana była za posłanniczkę bogini śmierci. 

W nordyckiej mitologii sroka jest ptakiem bogini śmierci Hel, który rządzi niższym światem a w Chinach  dla odmiany jest uznawana za ptaka radości, zapowiadającego dobre wiadomości i szczęście.

W kulturze ludowej sroka uważana jest za ptaka proroczego a także doskonałego budowniczego.

Srocze gniazdo dla prostego chłopstwa stanowiło wzór chałupy idealnej. Ale i tu zinterpretowano ten przejaw inteligencji  jako symbol przebiegłości i cwaniactwa.

Sroka była bohaterką wielu ludowych przesądów- jeśli przyleciała i siedziała na ogrodzeniu zwiastowała rychle pojawiających się gości



SROKA jako MOCY

Wszystkożerność sroki uczy wdzięczności i pokazuje nowe , lżejsze drogi życia. Wszystko czego potrzebujemy do życia, jest nam ofiarowane, należy tylko się dobrze rozejrzeć i nie upierać się przy utartych rozwiązaniach . Jeśli będziemy uważni, możemy znaleźć nie tylko to co jest niezbędne, ale też to co może się okazać dla nas prawdziwym skarbem, wystarczy być ciekawym i wytrwałym w działaniach. To piękny PRZEWODNIK swoistej ewolucji . Nie boi się nieprzychylnych opinii – cwaniaka, złodzieja – po prostu korzysta …

Pokazuje jak skorzystać ze sprytu , swojej ciekawości aby się rozwiijać, osiągać cele.

Kunszt z jakim sroka buduje gniazda uczy nas rzetelności i pracowitości . 

Uczy, że każda rodzina na swoje zasady – niepowtarzalne które uważa za właściwe. Zasoby rodu są swoistymi perłami mądrości a wrodzona inteligencja i spryt ubogacają kolejne pokolenia.

Sroki są również symbolem kreatywności w prawdziwym życiu. Pokazuje, że możesz zaprojektować unikalne rzeczy. Znaczenie będzie miało dla ciebie sens, zwłaszcza jeśli jesteś artystą, który chce stworzyć coś z natury.

Jeśli przychodzi do Ciebie sroka – w snach, otaczającej przyrodzie  – jako zwierzę niosące przekaz  duchowy – zachęca Cię do używania bardziej przekonujących sposobów wyrażania się.

Sroka umie siebie rozpoznać … To piękny dar i potężna MOC widzenia tego czym jestem poza tym co we mnie wpojono, poza przekonaniami – pomaga zobaczyć siebie , oddzielić sój obraz od iluzji siebie.

Duch sroki inspiruje inspiruje do zrównoważenia potrzeb Duszy i Ciała – manifestuje to m.in kolorystyce piór …